2 Is er een wettelijk huwelijksvermogenstelsel en zo ja, wat houdt dit in?
2.1. Beschrijf de algemene beginselen: Welke goederen maken deel uit van de gemeenschap van goederen? Welke goederen zijn onderdeel van het privé vermogen van de echtgenoten?
Overeenkomstig het Kroatisch recht beschikken de echtgenoten over een eigen vermogen en een gemeenschappelijk vermogen (artikel 35 van de Wet op het Familierecht). Tot het gemeenschappelijk vermogen behoort al het vermogen dat de echtgenoten hebben vergaard uit hun arbeid tijdens het huwelijk of de aanwinsten van dat vermogen (artikel 36 van de Wet op het Familierecht).
Het vermogen dat een echtgenoot bezit op het ogenblik dat hij een huwelijk aangaat, blijft eigen vermogen. Tot het eigen vermogen behoort ook het vermogen dat een echtgenoot verwerft tijdens het huwelijk door erfenis of schenking.
2.2. Zijn er wettelijke veronderstellingen met betrekking tot de toekenning van goederen?
Volgens de wet zijn de echtgenoten gelijke mede-eigenaars van het gemeenschappelijk vermogen, tenzij ze een huwelijkscontract/huwelijkse voorwaarden hebben gesloten die hun huwelijksvermogen op een andere manier regelt.
2.3. Moeten de echtgenoten een inventaris van de bezittingen opstellen? Zo ja, wanneer en hoe?
Het Kroatisch recht vereist geen boedelbeschrijving.
2.4. Wie is verantwoordelijk voor het beheer van het vermogen? Wie mag goederen vervreemden? Mag één echtgenoot alleen de goederen vervreemden/beheren of is de toestemming van de andere echtgenoot nodig (bijvoorbeeld in geval van vervreemding van echtelijke woning)? Welk effect heeft de ontbrekende toestemming op de geldigheid van een overdracht en op de tegenwerpbaarheid daarvan aan een derde?
Zoals uitgelegd in 2.1. kunnen de echtgenoten zowel een eigen vermogen als een gemeenschappelijk vermogen bezitten.
Het beheer van het eigen vermogen wordt beheerst door specifieke regels inzake het beheer van het eigen vermogen. Het beheer van het gemeenschappelijk vermogen wordt onderscheiden in gevallen van alledaags en bijzonder beheer.
Handelingen verricht door slechts één van de echtgenoten zijn toegestaan in gevallen van alledaags beheer (alledaags onderhoud, aanwending en gebruik van de gemeenschappelijke goederen voor diens gebruikelijke doel). De goedkeuring van de andere echtgenoot wordt in deze gevallen vermoed.
Voor handelingen van bijzonder beheer (wijziging van het doel van het goed in kwestie, groot onderhoud, verkoop, vestiging van hypotheek enz.) betreffende onroerende goederen en roerende goederen, waarvan de eigendom dient te worden geregistreerd, moeten beide echtgenoten hun gezamenlijke wens hiertoe aangeven, of moet één van de echtgenoten die de handeling uitvoert, de schriftelijke goedkeuring van de andere echtgenoot voorleggen met een notariële legalisatie van diens handtekening.
Indien de echtgenoot geen schriftelijke goedkeuring van de andere echtgenoot voorlegt, dan worden de rechten en verplichtingen van een betrokken derde te goeder trouw niet aangetast (art. 37 Wet op het Familierecht).
2.5. Is een overdracht verricht door de ene echtgenoot ook bindend voor de andere?
Verplichtingen en aansprakelijkheden die door één van de echtgenoten werden aangegaan vóór de huwelijkssluiting, alsook die werden aangegaan in persoonlijke hoedanigheid tijdens het huwelijk, en die niet in verband staan met de alledaagse behoeften van het gezin, zijn niet bindend voor de andere echtgenoot (art. 43 van de Wet op het Familierecht).
2.6. Wie is aansprakelijk voor de schulden tijdens het huwelijk? Op welke goederen kunnen schuldeisers zich verhalen?
Beide echtgenoten zijn aansprakelijk voor schulden aangegaan door één van de echtgenoten ten behoeve van de noden van het gezin, alsmede voor schulden gezamenlijk aangegaan met betrekking tot het gemeenschappelijk vermogen. Zij zijn beiden hoofdelijk aansprakelijk met zowel hun eigen als het gemeenschappelijk vermogen (art. 44 van de wet op het Familierecht).