2 Υπάρχει νόμιμο καθεστώς που να διέπει τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και, εφόσον υπάρχει, τι προβλέπει;

2.1. Παρακαλούμε περιγράψτε τις γενικές αρχές: Ποια αγαθά αποτελούν μέρος της κοινοκτημοσύνης περιουσιακών στοιχείων; Ποια αγαθά αποτελούν μέρος των ξεχωριστών περιουσιών των συζύγων;

Οι σύζυγοι που δεν έχουν συνάψει γαμικό σύμφωνο, από την ημέρα του πολιτικού γάμου τους, υπόκεινται στο νόμιμο καθεστώς το οποίο συνίσταται σε κοινοκτημοσύνη μόνο των περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν μετά τον γάμο. Αυτό το καθεστώς διαχωρίζει τα περιουσιακά στοιχεία των συζύγων σε τρεις περιουσίες: τις δύο ξεχωριστές περιουσίες των συζύγων με όλα τα περιουσιακά στοιχεία που κατείχαν πριν από τον γάμο, προσηυξημένες με όλα τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν δυνάμει κληρονομιάς ή δωρεάς, ή τα περιουσιακά στοιχεία σε αντικατάσταση αυτών Άρθ. 1399 - 1404 CC [Code Civil = Αστικός Κώδικας]). Ορισμένα περιουσιακά στοιχεία ανήκουν αποκλειστικά στον ένα ή στον άλλο σύζυγο ανεξάρτητα από τον χρόνο κτήσης: περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, τα προσαρτήματα των ίδιων ακινήτων κάθε συζύγου, τα ενδύματα και τα αντικείμενα προσωπικής χρήσης, το δικαίωμα σε σύνταξη, κ.λπ. (για τον πλήρη κατάλογο, βλ.άρθρα 1400 και 1401 CC). Η κοινή περιουσία συνίσταται σε όλες τις αποδοχές, τόσο το επαγγελματικό εισόδημα όσο και τα εισοδήματα από τα ίδια περιουσιακά στοιχεία κάθε συζύγου, καθώς επίσης στα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν έναντι τιμήματος κατά τη διάρκεια του γάμου (άρθρο 1405 CC).

2.2. Υπάρχουν νομικές προϋποθέσεις σχετικά με την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων;

Όλα τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι αποτελούν περιουσία ενός εκ των συζύγων θα θεωρούνται κοινά (Άρθ. 1405 CC).

2.3. Οι σύζυγοι πρέπει να προβούν σε απογραφή των περιουσιακών στοιχείων; Εάν ναι, πότε και με ποιον τρόπο;

Οι σύζυγοι μπορούν να συμπεριλάβουν στο γαμικό σύμφωνο κατάλογο με τα περιουσιακά στοιχεία. Αυτός ο κατάλογος ισχύει μεταξύ των συζύγων μέχρις αποδείξεως του εναντίου, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον τρίτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, προϋπόθεση για τη μεταβολή του καθεστώτος που διέπει την περιουσία των συζύγων είναι η απογραφή των περιουσιακών τους στοιχείων.

2.4. Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων; Ποιος έχει δικαίωμα διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων; Μπορεί ένας εκ των συζύγων να διαθέσει/διαχειριστεί την περιουσία μόνος του ή είναι απαραίτητη η συναίνεση του έτερου συζύγου (π.χ. στις περιπτώσεις διάθεσης της οικίας των συζύγων); Ποια είναι η επίδραση ενδεχόμενης απουσίας συναίνεσης στην εγκυρότητα μιας νομικής συναλλαγής και στο αντιτάξιμο κατά τρίτων;

Καθένας από τους συζύγους μπορεί να διαθέσει τα περιουσιακά του/της στοιχεία ( Άρθ. 1425 CC ), με εξαίρεση την οικογενειακή στέγη, η οποία ποτέ δεν μπορεί να πωληθεί ή να επιβαρυνθεί με υποθήκη από έναν μόνο εκ των συζύγων, χωρίς την συναίνεση του ετέρου συζύγου ( Άρθ. 215, παρ. 1 CC ). Η διαχείριση της κοινής περιουσίας πρέπει να γίνεται προς όφελος της οικογένειας. Κατά γενικό κανόνα, οποιοσδήποτε εκ των συζύγων μπορεί να διαχειριστεί την κοινή περιουσία. Για παράδειγμα, οι καθημερινές ενέργειες (π.χ. ενέργειες που σχετίζονται με το νοικοκυριό και την ανατροφή των παιδιών) μπορούν να αναλαμβάνονται ξεχωριστά από τους συζύγους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αποκλειστική διαχείριση είναι πιθανή (π.χ. όταν ένας από τους συζύγους ασκεί ανεξάρτητο επάγγελμα - άρθρο 1417, παράγραφος 1 CC). Για άλλα θέματα μείζονος σημασίας, όπως είναι η σύναψη ενυπόθηκου δανείου ή η πώληση ακινήτου, αμφότεροι οι σύζυγοι πρέπει να ενεργούν από κοινού (άρθρο 1417, παράγραφος 2, άρθρα 1418 και 1419 CC). Εάν λείπει η συναίνεση ενός συζύγου, η νομική πράξη μπορεί να κηρυχθεί άκυρη (άρθρα 1422 και 1423 CC).

2.5. Υπάρχουν δικαιοπραξίες που καταρτίζονται από τον ένα σύζυγο αλλά δεσμεύουν και τον άλλο;

Εάν ένας σύζυγος μπορεί να διαχειριστεί μόνος του ορισμένα μέρη της κοινής περιουσίας, ο έτερος σύζυγος οφείλει να σεβαστεί τις ενέργειες αυτές (Άρθ. 1416 CC). Εάν οι σύζυγοι πρέπει να ενεργήσουν από κοινού, η συναίνεση του ετέρου συζύγου είναι απαραίτητη (Άρθ. 1417, παρ. 2 CC). Ο σύζυγος που αρνείται τη συναίνεσή του δύναται, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, να αιτηθεί την κήρυξη της ακυρότητας της γενομένης πράξης.

2.6. Ποιος είναι υπεύθυνος για χρέη που συνάφθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου; Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι πιστωτές προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις τους;

Τα χρέη που προϋπήρχαν του γάμου και τα χρέη που προκύπτουν από κληρονομιές και δωρεές οι οποίες λαμβάνονται κατά την διάρκεια του γάμου αποτελούν ξεχωριστή περιουσία εκάστου συζύγου ( Άρθ. 1406 CC ). Επιπλέον, μεταξύ άλλων, διαχωρίζονται τα χρέη που συνάφθηκαν από έναν από τους συζύγους αποκλειστικά προς όφελος της δικής του/της περιουσίας (για πλήρη κατάλογο, ιδετε Άρθ. 1407 CC ). Για παράδειγμα, κοινά είναι τα χρέη που συνάπτει ένας από τους συζύγους για σκοπούς οικιακής οικονομίας και ανατροφής των παιδιών (για πλήρη κατάλογο, ανατρέξτε στο Άρθ. 1408 CC ).

Κατά γενικό κανόνα, κάθε σύζυγος είναι υπεύθυνος για τα δικά του/της χρέη με τη δική του/της περιουσία (άρθρο 1409 CC). Στον γενικό αυτόν κανόνα εφαρμόζονται ορισμένες εξαιρέσεις (άρθρα 1410 έως 1412 CC). Χρέος το οποίο συνάφθηκε και από τους δύο συζύγους μπορεί να καλυφθεί τόσο από την ξεχωριστή περιουσία καθενός από τους συζύγους όσο και από τα κοινά περιουσιακά στοιχεία (άρθρο 1413 CC). Στον κανόνα ότι τα κοινά χρέη των συζύγων μπορούν να ικανοποιηθούν είτε από την ξεχωριστή περιουσία κάθε συζύγου είτε από την κοινή περιουσία των συζύγων εφαρμόζονται ορισμένες εξαιρέσεις (άρθρο 1414 CC).

Choose another topic of

Ζευγάρια στην Βέλγιο

Last updated on: 11/07/2022

More information

Conseil International du Notariat Belge , Rue de la Montagne, 30 - 34 , B-1000 Bruxelles , Belgique