2.1. Παρακαλούμε περιγράψτε τις γενικές αρχές: Ποια αγαθά αποτελούν μέρος της κοινοκτημοσύνης περιουσιακών στοιχείων; Ποια αγαθά αποτελούν μέρος των ξεχωριστών περιουσιών των συζύγων;

Η αρχή της κοινοκτημοσύνης δεν εφαρμόζεται στο ιρλανδικό δίκαιο, αλλά η περιουσία που έκαστος σύζυγος διέθετε πριν από τον γάμο ή που απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου παραμένει στην κυριότητα του εν λόγω συζύγου. Ενώ δεν υφίσταται αυτόματο δικαίωμα συμμετοχής στην περιουσία του άλλου συζύγου, στην περίπτωση χωρισμού ή/και διαζυγίου, ο μη κύριος σύζυγος δύναται να αξιώσει να του αναγνωριστεί δικαίωμα επί ορισμένων ή όλων των περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν νομίμως στον άλλο σύζυγο, στη βάση του ότι η εν λόγω αξίωση προβάλλεται προς το συμφέρον της ορθής απονομής της δικαιοσύνης [άρθρο 16 παρ. 5 του νόμου περί οικογενειακού δικαίου του 1995 και άρθρο 20 παρ. 5 του νόμου περί οικογενειακού δικαίου (διαζύγιο) του 1996], ενόψει των συνθηκών του γάμου και του αντικτύπου της δικαστικής απόφασης χωρισμού/διαζυγίου [άρθρο 16 παρ. 2 στοιχεία α)-ιβ) του νόμου περί οικογενειακού δικαίου του 1995 και άρθρο 20 παρ. 2 στοιχεία α)-ιβ) του νόμου περί οικογενειακού δικαίου (διαζύγιο) του 1996].

2.2. Υπάρχουν νομικές προϋποθέσεις σχετικά με την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων;

Δεν υφίστανται τέτοια νόμιμα τεκμήρια.

2.3. Οι σύζυγοι πρέπει να προβούν σε απογραφή των περιουσιακών στοιχείων; Εάν ναι, πότε και με ποιον τρόπο;

Οι σύζυγοι δεν υποχρεούνται εκ του νόμου να συντάξουν απογραφή περιουσιακών στοιχείων κατά τον γάμο. Ωστόσο, στην περίπτωση της υποβολής αίτησης έκδοσης απόφασης δικαστικού χωρισμού ή διαζυγίου με συναφές αίτημα επικουρικής προστασίας («ancillary relief»), αμφότερα τα μέρη υποχρεούνται να υποβάλουν ένορκη βεβαίωση περί της περιουσίας τους, στην οποία θα περιγράφονται λεπτομερώς τα περιουσιακά στοιχεία τους, τα εισοδήματά τους, οι υποχρεώσεις τους, τα χρέη τους και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματά τους [βλ.διάταγμα 59, κανόνα 4 των κανόνων του περιφερειακού δικαστηρίου («Circuit Court Rules») του 2001 καιδιάταγμα 70A των κανόνων των ανώτερων δικαστηρίων («Rules of the Superior Courts») του 1997].

2.4. Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων; Ποιος έχει δικαίωμα διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων; Μπορεί ένας εκ των συζύγων να διαθέσει/διαχειριστεί την περιουσία μόνος του ή είναι απαραίτητη η συναίνεση του έτερου συζύγου (π.χ. στις περιπτώσεις διάθεσης της οικίας των συζύγων); Ποια είναι η επίδραση ενδεχόμενης απουσίας συναίνεσης στην εγκυρότητα μιας νομικής συναλλαγής και στο αντιτάξιμο κατά τρίτων;

Στο πλαίσιο ενός έγκυρου υφιστάμενου γάμου, κάθε σύζυγος είναι αρμόδιος για τη διαχείριση της ιδίας αυτού περιουσίας και δεν χρειάζεται, κατά κανόνα, τη συναίνεση του άλλου συζύγου για τη διαχείριση ή τη διάθεση της εν λόγω περιουσίας. Η οικογενειακή οικία των μερών, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 1 του νόμου περί προστασίας της οικογενειακής οικίας του 1976, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 54 παρ. 1 του νόμου περί οικογενειακού δικαίου του 1995, απολαμβάνει ιδιαίτερης προστασίας στο πλαίσιο του ιρλανδικού δικαίου. Ακόμη και εάν η οικογενειακή οικία ανήκει αποκλειστικά στον ένα από τους συζύγους, ο σύζυγος-νόμιμος κύριός της δεν επιτρέπεται να μεταβιβάσει την οικογενειακή οικία ή άλλως πως να εγγράψει βάρος επ' αυτής χωρίς την έγγραφη συναίνεση του άλλου συζύγου (άρθρο 3 παρ. 1 του νόμου περί προστασίας της οικογενειακής οικίας του 1976). Στην περίπτωση που πραγματοποιηθεί τέτοια μεταβίβαση χωρίς τη συναίνεση του άλλου συζύγου, η επιδιωκόμενη μεταβίβαση θα είναι άκυρη (άρθρο 3 παρ. 1 του νόμου περί προστασίας της οικογενειακής οικίας του 1976). Ωστόσο, μόνη η έλλειψη της απαιτούμενης συναίνεσης δεν επιφέρει ακυρότητα της μεταβίβασης, εάν η μεταβίβαση πραγματοποιήθηκε προς αγοραστή που τελούσε σε καλή πίστη και έναντι τιμήματος αντίστοιχου προς την πλήρη αξία της οικίας [άρθρο 3 παρ. 3 στοιχείο α) του νόμου περί προστασίας της οικογενειακής οικίας του 1976].

2.5. Υπάρχουν δικαιοπραξίες που καταρτίζονται από τον ένα σύζυγο αλλά δεσμεύουν και τον άλλο;

Δεν υφίστανται τέτοιες δικαιοπραξίες.

2.6. Ποιος είναι υπεύθυνος για χρέη που συνάφθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου; Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι πιστωτές προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις τους;

Κάθε σύζυγος είναι υπεύθυνος για τις υποχρεώσεις που ο ίδιος ανέλαβε κατά τη διάρκεια του γάμου, πλην εάν έχει συμφωνηθεί άλλως.

Print this topic

back to top