Ο κανονισμός Βρυξέλλες ΙΙα περιλαμβάνει κανόνες άμεσης δικαιοδοσίας για τις υποθέσεις διαζυγίου, δικαστικού χωρισμού και ακύρωσης γάμου. Ο κανονισμός δεν καταλαμβάνει τις διαφορές που σχετίζονται αποκλειστικά με τις περιουσιακές συνέπειες του γάμου. Οι δικαστές, προκειμένου να διαπιστώσουν την ύπαρξη ή μη διεθνούς δικαιοδοσίας των γαλλικών δικαστηρίων, υποχρεούνται να εφαρμόσουν αυτεπαγγέλτως τους κανόνες περί δικαιοδοσίας που απορρέουν από τον εν λόγω κανονισμό, προτού εφαρμόσουν τους εθνικούς κανόνες περί δικαιοδοσίας.

Ο κανονισμός Βρυξέλλες ΙΙα παρέχει στους ενάγοντες την επιλογή μεταξύ δύο κύριων κριτηρίων για τον προσδιορισμό της διεθνούς δικαιοδοσίας: της συνήθους διαμονής [άρθρο 3 παρ. 1 στοιχείο α)] ή της ιθαγένειας [άρθρο 3 παρ. 1 στοιχείο β)]. Κατά τον τρόπο αυτό, οι ενάγοντες δύνανται να επιλέξουν μεταξύ επτά περιπτώσεων δικαιοδοσίας [απόφαση Cass. civ. I (πολιτικού εφετείου, πρώτου πολιτικού τμήματος), της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, αριθ. έφεσης 07-20.248].

Όσον αφορά τις διαφορές που σχετίζονται αποκλειστικά με τις περιουσιακές συνέπειες του γάμου, η διεθνής δικαιοδοσία προσδιορίζεται με την εφαρμογή των κανόνων περί αρμοδιότητας του εσωτερικού δικαίου.

Στο εσωτερικό δίκαιο, το μονομελές οικογενειακό δικαστήριο διαθέτει αποκλειστική αρμοδιότητα στις υποθέσεις που αφορούν την προσωπική κατάσταση. Κατά τόπο αρμόδιο είναι το δικαστήριο του τόπου κατοικίας του ζεύγους. Στην περίπτωση που οι σύζυγοι διατηρούν ξεχωριστές κατοικίες, το κατά τόπο αρμόδιο μονομελές οικογενειακό δικαστήριο είναι αυτό του τόπου κατοικίας του συζύγου με τον οποίο συνήθως κατοικούν τα ανήλικα τέκνα και, εάν δεν συντρέχει τέτοια περίπτωση, το μονομελές οικογενειακό δικαστήριο του τόπου κατοικίας του συζύγου που δεν υπέβαλε την αίτηση διαζυγίου (άρθρο 1070 ΚΠΟΛΔ).

Τα γαλλικά δικαστήρια μπορούν επίσης να είναι αρμόδια όταν ένας εκ των διαδίκων έχει γαλλική ιθαγένεια (άρθρα 14 και 15 ΑΚ).

Ο κανονισμός (EE) 2016/1103 της 24ης Ιουνίου 2016, θα έχει εφαρμογή σε όλες τις αγωγές που θα ασκηθούν και τις αποφάσεις και τις πράξεις που θα εκδοθούν από τις 29 Ιανουαρίου 2019 και έπειτα, ανεξαρτήτως της ημερομηνίας κατά την οποία έχει τελεστεί ο γάμος.

Ο κανονισμός αυτός ορίζει ότι οι αρμόδιες αρχές θα έχουν ως ακολούθως:

- Για ζητήματα σχετικά με τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων σε περίπτωση θανάτου ενός εξ αυτών, αρμόδιο είναι το δικαστήριο που επιλαμβάνεται της κληρονομικής διαδοχής (άρθρο 4).

- Για ζητήματα σχετικά με τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων σε περίπτωση υποβολής αιτήσεως διαζυγίου, δικαστικού χωρισμού ή ακυρώσεως γάμου, αρμόδιο, γενικώς, είναι το δικαστήριο που αποφαίνεται επί των γαμικών διαφορών.

- Στις λοιπές περιπτώσεις, οι σύζυγοι μπορούν να συμφωνήσουν ότι δικαιοδοσία θα έχει το κράτος μέλος του οποίου το δίκαιο είναι το εφαρμοστέο ή το κράτος μέλος στο οποίο έχει συναφθεί ο γάμος. Αυτή η συμφωνία καταρτίζεται εγγράφως και φέρει ημερομηνία και υπογραφή των μερών. Ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, αρμόδια, κατά γενικό κανόνα, να αποφανθούν επί οποιουδήποτε ζητήματος άπτεται των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων, πέραν της περιπτώσεως του θανάτου ενός εκ των συζύγων ή γαμικών διαφορών, είναι τα δικαστήρια του κράτους μέλους:

• στην επικράτεια του οποίου έχουν τη συνήθη διαμονή τους οι σύζυγοι κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής·
• στην επικράτεια του οποίου είχαν την τελευταία συνήθη διαμονή τους οι σύζυγοι, εφόσον ένας εξ αυτών εξακολουθεί να διαμένει εκεί κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής·
• στην επικράτεια του οποίου έχει τη συνήθη διαμονή του ο εναγόμενος κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο ή, ελλείψει αυτής·
• της κοινής ιθαγένειας των συζύγων κατά τον χρόνο υποβολής αγωγής στο δικαστήριο.

Με την επιφύλαξη ενδεχόμενης εκκρεμούς ένδικης διαδικασίας, οι συμβολαιογράφοι στη Γαλλία δεν δεσμεύονται από τους οικείους κανόνες δικαιοδοσίας και μπορούν να ενεργούν ελεύθερα, για παράδειγμα όσον αφορά τη σύνταξη συμβάσεως γάμου ή συμφωνίας επιλογής εφαρμοστέου δικαίου.

Print this topic

back to top