8 Jakie zasady określa prawo w kwestii rejestrowanych i nierejestrowanych związków partnerskich?

Jeżeli osoby tej samej płci zarejestrują swój związek partnerski, ich stosunki majątkowe oraz uprawnienia do dziedziczenia regulują te same przepisy, które mają zastosowanie do małżonków. Zarejestrowany związek partnerski również ustaje na skutek rozwodu, a partnerzy mogą zawrzeć umowę majątkową. Wszelkie wyżej omówione regulacje dotyczące majątku małżonków i jego podziału znajdują również zastosowanie do zarejestrowanych partnerów. W Finlandii możliwe jest pożycie par zarówno homo- jak i heteroseksualnych w niezarejestrowanym związku partnerskim. Jeżeli niezarejestrowany związek partnerski trwa krócej niż pięć lat, a partnerzy nie mają wspólnego dziecka, to ewentualne spory majątkowe między partnerami rozstrzygane są na zasadach ogólnych. Przykładowo po rozpadzie niezarejestrowanego związku partnerskiego partner może dochodzić zwrotu mienia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia. Innymi znajdującymi zastosowanie środkami prawnymi są roszczenia o zapłatę, ustalenie prawa własności czy przywrócenie posiadania. Jeżeli niezarejestrowany związek partnerski trwa ponad pięć lat lub partnerzy mają wspólne dziecko, stosuje się przepisy „ustawy o rozpadzie gospodarstwa domowego partnerów będących we wspólnym pożyciu”, która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011. Według tej ustawy po ustaniu związku partnerskiego partnerowi przysługuje rekompensata ze strony drugiego partnera, jeżeli pomagał drugiemu partnerowi zgromadzić lub zachować majątek za pomocą nakładów ponoszonych na wspólne gospodarstwo domowe – w zakresie, w jakim rozdział majątku wyłącznie na gruncie norm prawa rzeczowego prowadziłby do bezpodstawnego wzbogacenia jednego partnera kosztem drugiego. Nie przysługuje prawo do rekompensaty, jeżeli bezpodstawne wzbogacenie wynikające z nakładów ponoszonych na wspólne gospodarstwo domowe jest w ogólnym ujęciu znikome.