W dniu 1 listopada 2004 roku weszła w życie ustawa z dnia 9 lipca 2004 r. (Mém. P. 2019 i nast., dok. parl. nr 4946) o skutkach prawnych niektórych związków partnerskich.
Partnerzy, którzy złożyli deklarację wstąpienia w związek partnerski, mogą kształtować skutki majątkowe związku partnerskiego w drodze pisemnej umowy zawartej między nimi. Taką umowę mogą zawrzeć lub zmienić w dowolnym czasie. Powiadomienie o zawarciu umowy przesyła się do prokuratury w terminie trzech dni roboczych (art. 6 ustawy z 2004 r.).

Nawet w przypadku niezawarcia umowy, deklaracja wstąpienia w związek partnerski rodzi prawa i obowiązki miedzy partnerami, które pod wieloma względami przypominają prawa i obowiązki małżonków. Wyżej wskazane przepisy mają zastosowanie tylko do zadeklarowanych związków partnerskich w rozumieniu art. 3 wspomnianej ustawy (art. 1 ustawy z 2004 r.). Nie istnieją przepisy szczególne regulujące ustrój majątkowy niezarejestrowanych związków niebędących małżeństwem.
Unormowania ustawy z 2004 r. zostały niedawno uzupełnione o ustawę z 3 sierpnia 2010 r., (Mém. P. 2190, dok. parl. nr 5904). Art. 4-1 tej ustawy stanowi o uznawaniu związków partnerskich zawartych za granicą, przyznając im takie same uprawnienia, jakie posiadają związki partnerskie zawarte w Luksemburgu.

Print this topic

back to top