5.1. Με ποιον τρόπο διαχωρίζεται η περιουσία (εμπράγματα δικαιώματα σε ακίνητα);

Ελλείψει συμφωνίας που να ορίζει άλλως, η λύση του γάμου συνεπιφέρει τη λύση του καθεστώτος κοινοκτημοσύνης, γεγονός που οδηγεί στη διανομή της κοινής περιουσίας (άρθρο 148 παρ.1 OZ). Η διανομή πραγματοποιείται βάσει συμφωνίας μεταξύ των μερών ή από το δικαστήριο κατόπιν αίτησης ενός από τους συζύγους. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι τα μερίδια των συζύγων είναι ίσα. Έκαστος σύζυγος δικαιούται να αξιώσει την επιστροφή των δαπανών στις οποίες προέβη για την κοινή περιουσία από την προσωπική περιουσία του και, αντιστοίχως, υποχρεούται να επιστρέψει κάθε ποσό που δαπάνησε από την κοινή περιουσία για την προσωπική περιουσία του. Για τη διανομή της κοινής περιουσίας, πέραν της μέριμνας που έκαστος σύζυγος παρέσχε στην οικογένεια και της συμβολής εκάστου συζύγου στην απόκτηση και συντήρηση της κοινής περιουσίας, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ιδίως οι ανάγκες των τυχόν ανήλικων τέκνων. Για τον προσδιορισμό του βαθμού της προσπάθειας που κατέβαλε έκαστος σύζυγος, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η παρασχεθείσα φροντίδα για τα κοινά τέκνα και τη διαχείριση του κοινού νοικοκυριού (άρθρο 150 OZ).

Εάν εντός τριών ετών από τη λύση της κοινοκτημοσύνης δεν επιτευχθεί συμφωνία για τη διανομή και κανείς από τους συζύγους δεν έχει υποβάλει αίτηση στο δικαστήριο για την έκδοση απόφασης διανομής της κοινής περιουσίας, τεκμαίρεται ότι τα κινητά της κοινής περιουσίας ανήκουν στον σύζυγο που εκάστοτε τα χρησιμοποιεί για τις ανάγκες του, τις ανάγκες της οικογένειας ή τις ανάγκες του νοικοκυριού ως αποκλειστικός κύριος. Όσον αφορά τα λοιπά κινητά και τα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, αυτά ανήκουν στη συγκυριότητα των συζύγων, των οποίων τα μερίδια είναι ίσα. Το αυτό ισχύει και ως προς τα λοιπά κοινά περιουσιακά δικαιώματα των συζύγων, όπως τα δικαιώματά τους επί κοινών καταθέσεων και απαιτήσεων (άρθρο 149 παρ. 4 ΟΚ).

5.2. Ποιος είναι υπεύθυνος για τα υπάρχοντα χρέη μετά το διαζύγιο/χωρισμό;

Η άκαρπη παρέλευση της τριετίας για τη διανομή δημιουργεί το νόμιμο τεκμήριο ότι οι πρώην σύζυγοι βαρύνονται κατ' ίσα μέρη για τις υφιστάμενες υποχρεώσεις. Στην περίπτωση εξωδικαστικής συμφωνίας μεταξύ των συζύγων ή δικαστικού συμβιβασμού, ρυθμίζεται επίσης το ζήτημα των υποχρεώσεων που αναλήφθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου και που απορρέουν από πράξεις από κοινού διαχείρισης των συζύγων. Ο εν λόγω διακανονισμός επιφέρει αποτελέσματα μόνο στις μεταξύ των συζύγων σχέσεις και όχι σε ό,τι αφορά τους τρίτους. Ως εκ τούτου, οι τρίτοι διατηρούν το δικαίωμα να αξιώσουν την εκπλήρωση υποχρέωσης από οποιονδήποτε από τους πρώην συζύγους.

5.3. Πρέπει ο ένας σύζυγος να εγείρει αξίωση για αντισταθμιστική πληρωμή;

Έκαστος σύζυγος δικαιούται να ζητήσει την επιστροφή δαπανών στις οποίες προέβη για την κοινή περιουσία από την προσωπική περιουσία του. Η εν λόγω αξίωση θα πρέπει να ικανοποιείται από το μερίδιο του άλλου συζύγου στην κοινή περιουσία.

Κατά την εκκαθάριση της κοινής περιουσίας, τα περιουσιακά στοιχεία της θα πρέπει να διανέμονται μεταξύ των συζύγων κατά την αναλογία που αντιστοιχεί στο μέγεθος των μεριδίων τους. Σε περίπτωση που η αξία των περιουσιακών στοιχείων που αποδίδονται σε ορισμένο σύζυγο είναι υψηλότερη από αυτήν του μεριδίου του στην κοινή περιουσία, αυτός υποχρεούται να αποδώσει τη διαφορά στον άλλο σύζυγο σε χρήμα.

Print this topic

back to top