• Στο σύστημα της περιουσιακής αυτοτέλειας/συμμετοχής στα αποκτήματα, ο επιζών σύζυγος κληρονομεί τουλάχιστον τμήμα της περιουσίας του θανόντος συζύγου, είτε βάσει των διατάξεων διαθήκης είτε βάσει των διατάξεων περί της εξ αδιαθέτου διαδοχής. Σύμφωνα με τις διατάξεις περί της εξ αδιαθέτου διαδοχής, ο σύζυγος λαμβάνει, εφόσον υπάρχουν τέκνα, το ένα τέταρτο της κληρονομιαίας περιουσίας. Εάν δεν υπάρχουν τέκνα, ο σύζυγος καλείται ως κληρονόμος στο μισό της κληρονομιαίας περιουσίας με τα αδέλφια του θανόντος ή τα τέκνα αυτών και τους γονείς του θανόντος, ή, ελλείψει αυτών, τους παππούδες και γιαγιάδες, τους θείους και θείες, και τους πρώτους εξάδελφους και εξαδέλφες. Εάν δεν υπάρχουν συγγενείς, ο σύζυγος κληρονομεί ολόκληρη την περιουσία (άρθρα 1820-1821 ΕΑΚ). Ανεξαρτήτως των διατάξεων που συμπεριέλαβε ο θανών στη διαθήκη του, ο επιζών σύζυγος έχει δικαίωμα νόμιμης μοίρας στην κληρονομιαία περιουσία, το οποίο αντιστοιχεί στο μισό της εξ αδιαθέτου μερίδας του.
• Στο σύστημα της κοινοκτημοσύνης, ο θάνατος του ενός συζύγου επιφέρει τη λύση της κοινοκτημοσύνης και ο επιζών σύζυγος λαμβάνει το μερίδιό του από την κοινή περιουσία. Πέραν τούτου, κληρονομεί τμήμα του μεριδίου του θανόντος συζύγου επί της κοινής περιουσίας και τμήμα της ατομικής περιουσίας του θανόντος συζύγου, είτε βάσει των διατάξεων διαθήκης είτε βάσει των διατάξεων περί της εξ αδιαθέτου διαδοχής, όπως αναφέρεται ανωτέρω. Προκειμένου ο επιζών σύζυγος να κληθεί ως κληρονόμος σύμφωνα με τα ανωτέρω, πρέπει ο θανών σύζυγος να μην είχε ασκήσει αγωγή διαζυγίου κατά του συζύγου του πριν από τον θάνατό του (άρθρο 1822 ΕΑΚ).

Print this topic

back to top