Ook hier gelden twee verschillende wettelijke kaders (zie vraag 1.1.). Overeenkomstig paragraaf 8 van de Noord-Europese Verordening wordt een vordering tot de verdeling van vermogen beoordeeld door de bevoegde instantie in het verdragsluitende land waar de echtscheidingsprocedure of de procedure voor scheiding van tafel en bed tussen de echtgenoten wordt behandeld. Overeenkomstig paragraaf 2 van de Wet (1990:272) is de Zweedse rechter ook bevoegd in een geschil betreffende het huwelijksvermogen wanneer de echtscheiding plaatsvindt in Zweden. Daarnaast is de Zweedse rechter bevoegd wanneer de gedaagde zijn/haar gewone verblijfplaats heeft in Zweden, indien de eiser zijn/haar gewone verblijfplaats heeft in Zweden en Zweeds recht van toepassing is op het huwelijksvermogen, indien de kwestie betrekking heeft op onroerend goed dat zich bevindt in Zweden of wanneer de gedaagde heeft ingestemd met behandeling in Zweden. De bevoegde rechtbank is de districtsrechtbank van de gewone verblijfplaats van de gedaagde. Indien er geen bevoegde rechtbank in Zweden bevoegd is, dan kan de procedure overeenkomstig paragraaf 18 van de Wet (1990:272) worden ingesteld bij de districtsrechtbank van Stockholm.

Print this topic

back to top