Τα δικαιώματα του επιζώντος συζύγου προστατεύονται εν μέρει από τους κανόνες σχετικά με διανομή της περιουσίας σε περίπτωση λύσης του γάμου (σύμφωνα με τις αρχές που αναφέρονται υπό τα ερωτήματα 2.1 και 5.1) και εν μέρει από τους κανόνες του κληρονομικού δικαίου. Σύμφωνα με τον κληρονομικό κώδικα (ÄB) 3:1, ο επιζών σύζυγος καλείται πριν από τα κοινά τέκνα ή άλλους κληρονόμους. Στην περίπτωση αυτή, δεν τίθεται στην πραγματικότητα ζήτημα διανομής περιουσίας, καθώς ο επιζών σύζυγος λαμβάνει, βάσει της νομοθεσίας περί των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων και της κληρονομικής νομοθεσίας, το σύνολο της κληρονομιαίας περιουσίας του θανόντος. Τα κληρονομικά δικαιώματα των τέκνων στις περιπτώσεις αυτές αναστέλλονται έως τον χρόνο του θανάτου του επιζώντος συζύγου (ÄB 3:2). Ωστόσο, εάν ο σύζυγος που απεβίωσε πρώτος αφήνει τέκνα που δεν είναι κοινά τέκνα των συζύγων (τα οποία καλούνται χωριστά τέκνα), πρέπει να πραγματοποιηθεί διανομή της περιουσίας (εάν τα χωριστά τέκνα, ωστόσο, αποποιηθούν των δικαιωμάτων τους από τον ÄB 3:1, ο επιζών σύζυγος λαμβάνει υπό τους ίδιους όρους και το κληρονομικό μερίδιο αυτών). Το δικαίωμα των χωριστών τέκνα συνίσταται στο νόμιμο μερίδιο (στα σουηδικά: laglott). Ως νόμιμο μερίδιο, έκαστο τέκνο δικαιούται να λάβει ένα ίσο μερίδιο από το μισό της συνολικής κληρονομιαίας περιουσίας.

Διανομή της περιουσίας είναι επίσης αναγκαία στις περιπτώσεις που ο θανών σύζυγος άφησε διαθήκη, καθώς τα κληρονομικά δικαιώματα του επιζώντος συζύγου δεν προστατεύονται έναντι πράξεων διάθεσης με διάταξη τελευταίας βούλησης. Σύμφωνα με τον ÄB3:1 παράγραφος 2, παρέχεται μια βασική προστασία στον επιζώντα σύζυγο όταν υφίστανται χωριστά τέκνα, άλλοι κληρονόμοι ή κληροδόχοι που θα λάβουν την κληρονομία. Ως βασική προστασία νοείται, ότι ο επιζών σύζυγος δικαιούται σε κάθε περίπτωση, μέσω της κληρονομιαίας περιουσίας του θανόντος συζύγου και υπό τον όρο η κληρονομιαία περιουσία να είναι επαρκής, να λάβει περιουσιακά στοιχεία αξίας τόσης ώστε, αθροιζόμενη με την αξία των περιουσιακών στοιχείων, που ο επιζών σύζυγος έλαβε στο πλαίσιο της διανομής της περιουσίας, να αντιστοιχεί στο τετραπλάσιο του βασικού ποσού (για το έτος 2012, το τετραπλάσιο του βασικού ποσού υπολογίζεται στις 176.000 σουηδικές κορόνες).

Print this topic

back to top